لغو تحريم‌ها بدون تاخير

اگر دنياي سياست را هنري هست، هنرش بدان است كه بهترين استفاده‌ها از كوچك‌ترين فرصت‌ها برده شود و اگر پاي منافع و امنيت مردم در ميان باشد كه اغلب هست، سياستمداران خردمند حداكثر احتياط و مسووليت‌شناسي در عين سرعت عمل و فرصت‌طلبي در انتخاب مصالح ملت را صورت مي‌دهند. سياستمداراني كه از تحصيل موقعيت‌ها و مقام‌ها باز مي‌مانند شخصا شكست مي‌خورند ولي حاكمان و روساي كشورها اگر توان و درايت و فداكاري و انعطاف لازم براي كسب منافع مردم را نداشته باشند و بدتر از آن فقر و فلاكت را براي ملت خويش به ارمغان بياورند، قضاوتي سخت و دردناك از جامعه و تاريخ تحويل مي‌گيرند. در شرايطي كه ما در آن به سر مي‌بريم بدون ترديد وضعيت سخت و طاقت فرساي اقتصادي بسياري از اقشار جامعه مساله اصلي و اساسي كشور است و ديده نشده كه كسي حداقل در مقام بيان آن را رد كند يا واقعيتش را ناديده بگيرد. در حال حاضر و با تمسك به آمار رسمي خيل عظيمي از متوسطين جامعه به درجات مختلف فقر سقوط كرده‌اند و اين واقعه عظيم كه چون يك بمب خوشه‌اي بزرگ عمل مي‌كند در ابعاد مختلف آثار تخريبي خود را به وضوح نشان مي‌دهد و چاره‌يابي عاجل و اساسي و نه شعاري و عوام‌فريبانه را طلب مي‌كند. در زماني كه دولت‌هاي ثروتمند با شيوع بيماري كرونا به نفس افتاده‌اند و مردمشان با بيكاري و فقر دست به گريبان شده‌اند ما در اوج تحريم‌ها چگونه مي‌توانيم خسارات عظيم مردم را جبران كنيم؟ آيا از مديريت‌ها انتظار معجزه داريم؟  در معادلات پيش رو مسلما انواع گزينه‌ها و پيچيدگي‌ها و دقايق و ملاحظات وجود دارد ولي يك نگاه مسوولانه به كداميك از آنها گرايش پيدا مي‌كند و قاطعانه به انتخاب مي‌پردازد؟ وقتي يك رييس‌جمهور عهدشكن و ناهنجار كه جز خودش و پس از آن منافع اختصاصي امريكا هيچ قانون و قاعده و عرف بين‌المللي را به رسميت نمي‌شناخت، دارد مي‌رود رفتنش چنانچه فرصت نباشد بايد از آن فرصت ساخت. اگر ورود آقاي بايدن به كاخ سفيد كه بر لغو تحريم‌ها تاكيد كرده است، فرصت نيست پس هنر سياستمداران ما كجاست كه آن را تبديل به فرصت كنند و هر چه زودتر آثار جنايت‌هاي اقتصادي ترامپ و دارودسته‌اش عليه محروم‌ترين اقشار جامعه را خاتمه دهند؟ اگر لازم باشد و منافع مردم اقتضا كند بعد از استحكام داخلي نه تنها از آمد و شدها در امريكا كه حتي از هر تغيير در فرانسه، روسيه، انگليس، آلمان، چين، بنگلادش، تركيه، هند، آرژانتين و هر كشور ديگر بايد حداكثر استفاده را براي نفع منافع ملي برد. مسلما براي رسيدن به چنين نقطه‌اي بايد همه جوانب را به دقت مورد ملاحظه قرار داد ولي چاره چيست كه كرونا به كمك فقر آمده است و هر دو در كشتار و فشار عليه مردم ائتلاف كرده‌اند و وضعيتي اورژانسي پديد آورده‌اند؟ بگذار شعارمحوران و آسودگان از آثار تحريم، هم آنها كه مرتبا از جيب ملت چك سفيد امضا مي‌كشند و در كاخ‌ها مي‌نشينند و نان خشك يمني به ملت ايران تعارف مي‌كنند هر چه مي‌خواهند بگويند اما حتي يك روز براي لغو تحريم‌ها از دست نرود. اگر متخصصان حاضر در وزارت خارجه لازم بدانند و امكانش باشد از هم‌اكنون مذاكرات مقدماتي و كارشناسي و غيررسمي با گروه 1+5 را آغاز كنند تا حقوق مردم ايران در لغو تحريم‌هاي ظالمانه به تعويق نيفتد. درست مانند برجام كه پيش از آن مذاكرات غيررسمي در عمان صورت گرفته بود چه اشكالي پيش خواهد آمد اگر كارشناسان 7 كشور ذي‌نفع گردهم آيند و موانع و چالش‌ها را از هم‌اكنون بررسي كنند و زمينه و مقدمات زمانبر اداري را پيشاپيش آماده كنند؟ آري بايد ثابت كنيم كه سردمداران كاخ سفيد در دوران آقاي ترامپ ساعت به ساعت و روز به روز در كشور ما دست به ترور اقتصادي زده‌اند و ما حق داريم در خاتمه دادن به اين جنايات مسلم عجله كنيم. در مذاكرات مورد اشاره مي‌شود نماينده‌اي از طرف دولت آينده امريكا هم حضور داشته باشد تا همه طرف‌ها براي رسيدن به يك نقطه عادلانه آمادگي لازم را داشته باشند. متاسفانه ديده شده كه برخي بدون توجه به اوضاع كشور و رنج روزانه و روزافزون مردم و گراني‌هايي كه گلوي مستضعفان را مي‌فشارد، مذاكرات براي لغو تحريم‌ها را به دولت آينده ايران حواله مي‌دهند و به فجايعي كه تا مرداد ماه آينده براي بسياري از محرومان جامعه پيش خواهد آمد، اعتنا نمي‌فرمايند. اين درحالي است كه از نظر سياسي هم بهتر است كه مذاكره‌كنندگان ايران با 6 قدرت جهاني همان مذاكره‌كنندگان برجام باشند كه كاملا بر ظرايف و دقايق و نقايص احتمالي مسلطند و زمان به تعارفات و آشنايي با مراحل پيچيده آن را از دست نمي‌دهند. همان‌گونه كه ما در لغو تحريم‌ها تعجيل داريم آنها هم در بازگشتن ايران به تعهدات اتمي خود تعجيل دارند و كسي نمي‌تواند استقبال از مقدمات كار را به ضعف يا ذوق‌زدگي ايرانيان نسبت دهد. تحريم‌ها هم ظلم هستند و هم ضرر و هر چه زودتر جلوي آنها گرفته شود، منفعت است. اگر مشكلي پيش آمد بگذاريم ديگران آن را به وجود آورند و دستشان به ترور اقتصادي و فشار عليه مردم آغشته شود.